Here is the SoundCloud playlist, and you'll find links below to the individual posts, along with links to the book scan at the Internet Archive:
Fabulae Aesopi
A collection of Aesop's fables in prose and verse for Latin students and teachers.
Monday, December 25, 2023
Friday, December 8, 2023
Phaedrus (Burmann): Vultur et Aliae Aves
This is a poem intended for my anthology of Latin Aesopic poetry. I'm accumulating the materials for the anthology in a Google Docs folder, including a document for this poem where you will find vocabulary and notes. Comments, questions, and suggestions are welcome! You can use the "comment" feature in the Google Doc, which I will be updating with revisions. Today's poem is by Phaedrus, as reconstructed by Pieter Burman.
Vultur et Aliae Aves
Here is the poem written out in English prose order to help in reading:
And here's the meter marked:
Here is an illustration from Steinhowel's Aesop:
Meanwhile, for more, here are the other iambic poems I've posted so far here at the blog. :-)
Vultur et Aliae Aves
Vultur, natalem simulans se celebrare, aves
Domum invitavit. Deinde, ingressus, ostium
Occlusit atque caedere coepit singulas.
Sic spem tribuentes saepe struunt contraria.
As in many Aesop's fables, the emphasis is not on how wicked the vulture is; instead, the emphasis is on how foolish the birds were to accept his invitation. The epimythium warns us to be on the lookout for people who, like the vulture, get our hopes up only in order to destroy us.
Here is the poem written out in English prose order to help in reading:
Vultur,
simulans
se celebrare natalem,
se celebrare natalem,
invitavit aves domum.
Deinde ingressus,
occlusit ostium
atque coepit caedere singulas.
Sic
tribuentes spem
saepe struunt contraria.
And here's the meter marked:
Vultur, · nata·lem simu·lans se · celebrar~ · aves
Dom~ in·vita·vit. Deind~ · ingres·sus os·tium
Occlu·sit at·que cae·dere coe·pit sin·gulas.
Sic spem · tribuen·tes sae·pe struunt · contra·ria.
Here is an illustration from Steinhowel's Aesop:
Meanwhile, for more, here are the other iambic poems I've posted so far here at the blog. :-)
Saturday, December 2, 2023
Clarke: Latin (40)
Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.
196. De Cassita
Cassita,
capta laqueo,
dicebat plorans,
"Hei mihi,
miserae et infelici!
Non surripui aurum
neque argentum cuiusquam;
autem
granum tritici
fuit causa meae mortis."
neque argentum cuiusquam;
autem
granum tritici
fuit causa meae mortis."
Morale.
Fabula tendit in eos
Fabula tendit in eos
qui
subeunt magnum periculum
subeunt magnum periculum
ob inutile lucrum.
197. De Leone Confecto Senio
Leo,
cum senuisset
nec posset quaerere victum,
machinabatur viam,
qui
alimenta haud deessent sibi.
Igitur,
Igitur,
ingressus speluncam,
jacens,
simulabat
se vehementer aegrotare.
Animalia,
putantia
se vere aegrotare,
accedebant ad eum
gratia visitandi,
se vehementer aegrotare.
Animalia,
putantia
se vere aegrotare,
accedebant ad eum
gratia visitandi,
quae
leo capiens,
manducabat singulatim.
Cum jam occidisset
multa animalia,
vulpes,
arte leonis cognita,
accedens ad aditum speluncae,
stans exterius,
rogat leonem
quomodo valeret.
Leo, blande respondens,
ei ait,
"Filia vulpes,
cur non ingrederis intro
ad me?"
Vulpes ait
non illepide,
"Quoniam, mi here,
cerno equidem
perplura vestigia animalium
ingredientium,
sed nulla vestigia eorum
egredientium."
leo capiens,
manducabat singulatim.
Cum jam occidisset
multa animalia,
vulpes,
arte leonis cognita,
accedens ad aditum speluncae,
stans exterius,
rogat leonem
quomodo valeret.
Leo, blande respondens,
ei ait,
"Filia vulpes,
cur non ingrederis intro
ad me?"
Vulpes ait
non illepide,
"Quoniam, mi here,
cerno equidem
perplura vestigia animalium
ingredientium,
sed nulla vestigia eorum
egredientium."
Morale.
Fabula significat
quod
prudens homo,
qui providet imminentia pericula,
facile devitat illa.
Fabula significat
quod
prudens homo,
qui providet imminentia pericula,
facile devitat illa.
198. De Leone et Tauro
Leo,
sequens ingentem taurum
per insidias,
cum accessit prope
vocavit eum ad cenam,
inquiens,
"Amice,
occidi ovem,
cenabis mecum hodie,
si placet tibi."
Postquam discubuissent,
taurus,
conspiciens plures lebetes
Postquam discubuissent,
taurus,
conspiciens plures lebetes
et obeliscos paratos,
et adesse nullam ovem illi,
voluit decedere.
Quem
leo perspiciens
jam abeuntem,
rogavit cur abiret.
Taurus respondit,
"Equidem
non abeo de nihilo,
cum videam
instrumenta parata
non ad coquendum ovem,
sed taurum."
jam abeuntem,
rogavit cur abiret.
Taurus respondit,
"Equidem
non abeo de nihilo,
cum videam
instrumenta parata
non ad coquendum ovem,
sed taurum."
Morale.
Fabula significat
quod
artes improborum
non latent prudentes.
199. De Aegroto et Medico
Aeger,
rogatus a medico
de sua salute,
respondit
se sudasse violenter;
rogatus a medico
de sua salute,
respondit
se sudasse violenter;
medicus ait
id fuisse bonum.
Rogatus ab eodem medico
secundo
quomodo inveniebat se,
aegrotus inquit
se fuisse comprensum
vehementi frigore;
medicus quoque ait
id fore ad salutem.
Interrogatus tertio
ab eodem
ab eodem
quomodo reperiebat se,
aegrotus inquit
se non potuisse digerere
sine magna difficultate.
Medicus ait rursus
id fuisse optimum
ad salutem.
Deinde,
cum quidam domesticorum
interrogaret aegrotum
quomodo valeret,
ait ille,
"Ut medicus ait,
sunt mihi
multa et optima signa
ad salutem,
tamen
dispereo illis signis."
Morale.
Fabula indicat
assentatores esse culpandos.
200. De Quodam Lignatore
Dum quidam lignator
scindebat lignum
scindebat lignum
iuxta flumen
dicatum Deo Mercurio,
securis
casu decidit
in flumen.
Igitur
affectus multo maerore,
considebat, gemens,
juxta ripam fluminis.
Mercurius,
motus misericordia,
apparuit lignario
et rogavit causam sui fletus;
quam simul ac didicit,
afferens illi auream securim,
rogavit
utrum esset illa
quam perdiderat.
At pauper negavit
esse suam.
Secundo
Mercurius detulit alteram,
argenteam,
quam,
cum pauper negaret quoque
esse suam,
postremo
Mercurius detulit ligneam;
cum pauper assentiret
illam esse suam,
Mercurius,
cognoscens
illum esse
hominem verum et justum,
dedit omnes sibi dono.
Igitur lignarius,
accedens ad socios,
declarat
quid acciderat sibi.
Unus e sociis,
volens experiri id,
cum accessisset ad flumen,
dejecit securim in aquam,
deinde
consedit, flens in ripa.
Causam cuius fletus
cum Mercurius audivisset,
afferens auream securim,
rogavit
illane esset
quam perdiderat;
quam cum assereret
esse suam,
Mercurius,
eius impudentia cognita,
nec tradidit ei auream,
nec suam.
Morale.
Fabula significat
quod
quanto Deus est propitior probis,
existit infestior improbis.
201. De Medico qui Curabat Insanos
Plures colloquebantur
de superflua cura eorum
de superflua cura eorum
qui alunt canes ad aucupium.
Quidam ex iis inquit,
"Stultus Mediolani
risit hos recte."
risit hos recte."
Cum fabula posceretur,
inquit:
Fuit medicus, civis Mediolani,
Fuit medicus, civis Mediolani,
qui suscipiebat sanare insanos,
delatos ad se,
intra certum tempus.
Autem
curatio erat huius modi:
habebat domi aream,
habebat domi aream,
et in ea
lacunam foetidae aquae
lacunam foetidae aquae
in qua ligavit eos nudos
ad palum,
alios usque ad genua,
alios usque ad ventrem,
nonnullos profundius,
secundum gradum insaniae;
ac tamdiu macerabat eos aqua
alios usque ad genua,
alios usque ad ventrem,
nonnullos profundius,
secundum gradum insaniae;
ac tamdiu macerabat eos aqua
quoad viderentur sani mente.
Quidam est allatus
inter ceteros
quem posuit in aquam
usque ad femur,
qui coepit resipiscere
post quindecim dies
et rogare suum medicum
ut reduceretur ex aqua.
Ille exemit hominem
a cruciatu,
tamen ea conditione
tamen ea conditione
ne egrederetur aream.
Cum paruisset aliquot diebus,
permisit
ut perambularet
totam domum,
at
ut non egrederetur
exteriorem januam
(sociis, qui erant multi,
relictis in aqua).
Paruit mandatis medici
diligenter;
diligenter;
vero
stans super limen
quodam tempore,
nam non audebat egredi,
vidit iuvenem
venientem in equo
cum duobus canibus
et accipitre.
Motus novitate rei,
etenim non tenebat memoria
quae viderat ante insaniam,
cum iuvenis accessisset,
ille inquit,
"Heus tu, oro;
responde mihi paucis:
quid est hoc
quo veheris?"
Inquit,
Inquit,
"Est equus."
Tum deinceps,
"Quid vocatur hoc
quod gestas manu,
et in qua re uteris?"
Ille respondit
"Est accipiter,
et aptus captui perdicum."
Tum insanus petit,
"Et his,
qui comitantur te:
qui sunt,
et quid prosunt tibi?"
Ait,
Ait,
"Sunt canes,
et apti aucupio,
et apti aucupio,
ad investigandum aves."
"Autem
"Autem
hae aves,
causa capiendi quas
paras tot res,
cuius pretii sunt
si conferas
capturam totius anni
in unum?"
Cum respondisset,
Cum respondisset,
"Parvum, nescio quid,"
et quod
non excederet sex aureos,
insanus rogat,
"Quaenam sit impensa
equi, canum et accipitris?"
Affirmavit impensam eorum
esse quotannis
quinquaginta aureos.
esse quotannis
quinquaginta aureos.
Tum,
admiratus stultitiam,
juvenis inquit,
"Oro,
abi hinc ocius
antequam medicus redeat
domum.
Nam
si hic compererit te,
conjiciet te
in suam lacunam
veluti insanissimum omnium,
et collocabit te in aqua
usque ad mentum."
Morale.
Haec fabula ostendit
multas insanias
esse quotidie inobservatas.
202. De Obstinata Muliere, quae Vocavit Virum Pediculosum
Quaedam mulier,
supra modum contraria viro,
ita ut vellet esse superior,
semel
in gravi altercatione cum eo
vocavit eum pediculosum.
Ille,
ut retractaret illud verbum,
contundebat uxorem,
caedens illam
pugnis et calcibus.
Quo magis caedebatur,
eo plus
Quo magis caedebatur,
eo plus
vocavit illum pediculosum.
Vir,
Vir,
tandem lassus
verberando illam,
ut superaret
pertinaciam uxoris,
dimisit in flumen
per funem,
dicens
se suffocaturum eam,
si non abstineret
talibus verbis.
Illa perstabat
nihilo minus
continuare illud verbum,
quamvis fixa
usque ad mentum
in aqua.
Tum
vir demersit eam
in flumen,
ita ut non posset
loqui amplius,
tentans si posset
avertere eam a pertinacia
timore mortis.
At illa,
facultate loquendi adempta,
exprimebat digitis
quod nequibat ore:
nam,
manibus
erectis supra caput,
unguibus utriusque pollicis
conjunctis,
dedit
quod opprobrium potuit viro
illo gestu.
Morale.
Haec fabula indicat
quod
quidam retinebunt
suam pertinaciam
etiam periculo mortis.
Subscribe to:
Posts (Atom)