Tuesday, August 15, 2023

Clarke: Latin (4)

Here are some fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop. You can click here for all the Clarke fables at this blog. 

This link takes you to the Latin and English texts side by side for this section.

I'm recording this audio for LibriVox; for now, here is the audio as hosted at SoundCloud: Clarke playlist.


16. De Partu Montium
Olim erat rumor
quod
montes parturirent. 
Homines accurrunt, 
circumsistunt, 
expectantes quippiam monstri,
non sine pavore. 
Tandem 
montes parturiunt. 
Mus exit;
tum 
omnes ridebant.
Morale. 
Jactatores, 
cum profitentur 
et ostentant magna,
vix faciunt parva. 
Quapropter 
isti Thrasones 
sunt, jure, 
materia joci et scommatum. 
Haec fabula 
item 
vetat inanes timores,
nam plerumque 
timor periculi 
est gravior periculo ipso; 
imo, 
id quod metuimus
est saepe ridiculum.



17. De Leporibus et Ranis
Silva mugiente 
insolito turbine, 
trepidi lepores 
occipiunt 
rapide fugere. 
Cum palus obsisteret fugientibus, 
stetere anxii, 
comprehensi periculis utrinque. 
Quodque esset 
incitamentum majoris timoris, 
vident 
ranas mergi 
in palude. 
Tunc 
unus ex leporibus, 
prudentior ac disertior ceteris,
inquit, 
"Quid inaniter timemus? 
Est opus animo 
quidem: 
est nobis agilitas corporis, 
sed animus deest. 
Hoc periculum turbinis 
non est fugiendum, 
sed contemnendum.
Morale. 
Est opus animo 
in omni re. 
Virtus jacet 
sine confidentia; 
nam confidentia 
est dux et regina virtutis.




18. De Haedo et Lupo
Capra, 
cum esset itura pastum, 
concludit haedum domi, 
monens 
aperire nemini 
dum ipsa redeat. 
Lupus, 
qui audiverat id 
procul, 
post discessum matris 
pulsat fores, 
caprissat voce 
jubens recludi. 
Haedus,
praesentiens dolum, 
inquit, 
"Non aperio; 
nam 
etsi vox caprissat, 
tamen equidem 
video lupum 
per rimas."
Morale. 
Filii, 
oboedite parentibus, 
nam 
est utile,
et decet juvenem 
auscultare seni.



19. De Rustico et Angue
Quidam rusticus 
nutriverat anguem.
Aliquando
iratus 
petit bestiam 
securi. 
Ille evadit, 
non sine vulnere. 
Postea 
rusticus,
deveniens in paupertatem,
ratus est 
id infortunii 
accidere sibi 
propter injuriam anguis. 
Igitur 
supplicat 
ut redeat. 
Ille ait
se ignoscere,
sed nolle redire, 
neque fore securum 
cum rustico, 
cum sit tanta securis 
domi: 
dolorem vulneris 
desiisse, 
tamen 
memoriam superesse. 
Morale. 
Est vix tutum 
habere fidem ei 
qui
semel solvit fidem. 
Condonare injuriam,
id sane 
est misericordiae, 
sed cavere sibi 
et decet
et est prudentiae.



20. De Vulpecula et Ciconia
Vulpecula 
vocavit ciconiam 
ad cenam. 
Effundit opsonium 
in mensam, 
quod, 
cum esset liquidum, 
ciconia tentante rostro 
frustra, 
vulpecula lingit. 
Elusa avis
abit, 
pudetque pigetque injuriae. 
Post plusculum dierum 
redit, 
invitat vulpeculam. 
Vitreum vas 
erat situm,
plenum opsonii, 
quod vas, 
cum esset arcti gutturis, 
licuit vulpeculae 
videre et esurire, 
non gustare. 
Ciconia 
facile exhausit 
rostro.
Morale. 
Risus 
meretur risum; 
jocus jocum; 
dolus dolum; 
et fraus fraudem.



No comments:

Post a Comment

Comments are limited to Google accounts. You can also email me at laurakgibbs@gmail.com or find me at Twitter, @OnlineCrsLady.