Clarke: Latin (24)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.

116. De Carduele et Puero

Carduelis,

interrogata a puero

a quo 

fuerat habita suis deliciis

et nutrita suavibus cibis, 

cur, 

egressa cavea, 

nollet regredi, 

inquit, 

"ut possim pascere 

meo arbitratu, 

non tuo."

Morale. 

Haec fabula indicat

libertatem vitae 

anteponendam cunctis deliciis.

117. De Scurra et Episcopo

Scurra, 

accedens 

ad quendam episcopum, 

divitem quidem, sed avarum, 

calendis Januarii, 

petebat aureum numisma 

nomine strenae.

Antistes dixit

hominem insanire 

qui crederet

tantam pecuniam dari sibi 

in strenam. 

Tum scurra 

coepit efflagitare 

argenteum nummum.

Sed,

cum ille diceret

hoc videri nimium sibi, 

orabat

ut traderet sibi 

aereum quadrantem.

Sed, 

cum non posset 

extorquere hunc 

ab episcopo, 

inquit, 

"Reverende pater, 

imperti me 

tua benedictione 

pro strena.

Tunc episcopus inquit, 

"Fili, 

flecte tua genua

ut benedicam tibi."

At scurra inquit, 

"Ego nolo 

tuam tam vilem benedictionem, 

etenim

si valeret aereum nummum, 

profecto 

nunquam concederes eam mihi."

Morale. 

Haec fabula est confecta 

contra eos episcopos et sacerdotes, 

qui 

aestimant opes et divitias 

pluris quam 

sacra et mysteria ecclesiae.

118. De Upupa Honorata Indigne.

Fere omnes aves 

invitatae ad nuptias aquilae 

ferebant indigne

upupam praeferri ceteris

quia 

esset insignis corona

et ornata versicoloribus pennis,

cum esset semper solita volitare 

inter stercora et sordes.

Morale. 

Haec fabula arguit 

stultitiam eorum 

qui 

in honorandis hominibus 

potius soleant observare 

nitorem vestium

et praestantiam formae

quam 

virtutes et mores.

hoopoe at PixaHive

119. De Sacerdote et Piris

Quidam gulosus sacerdos
proficiscens extra patriam
ad nuptias

ad quas fuerat invitatus, 

reperit acervum pirorum 

in itinere

quorum attigit 

ne unum quidem; 

quin potius, 

habens ea ludibrio, 

conspersit urina,

etenim indignabatur

cibos huius modi afferri 

in itinere

qui accedebat 

ad lautas epulas. 

Sed, 

cum offendisset in itinere 

quendam torrentem 

ita auctum imbribus 

ut non posset transire eum 

sine periculo vitae, 

constituit redire domum;

autem, revertens jejunus, 

fuit oppressus tanta fame

ut,

nisi comedisset illa pira

quae consperserat urina

cum non inveniret aliud, 

fuisset extinctus fame.

Morale. 

Haec fabula admonet

nihil esse contemnendum

cum nihil sit 

tam vile et abjectum

quod non possit 

aliquando esse usui.

120. De Porco et Equo

Porcus,

conspiciens equum bellatoris

qui, cataphractus, 

prodibat ad pugnam, 

inquit, 

"stulte, quo properas? 

etenim 

fortasse morieris in pugna."

Cui 

equus respondit, 

"cultellus 

adimet vitam tibi, 

impinguato 

inter lutum et sordes, 

cum gesseris nihil 

dignum laude;

vero 

gloria 

comitabitur meam mortem.

Morale. 

Haec fabula innuit

esse honestius occumbere, 

rebus gestis praeclare, 

quam 

protrahere vitam 

actam turpiter.