Clarke: Latin (32)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.


156. De Equo Inculto, sed Veloci et Ceteris Irridentibus Eum
Complures equi
fuerant adducti
ad Circesnses ludos,
ornati pulcherrimis phaleris,
praeter unum

quem ceteri irridebant

ut incultum et ineptum 

ad tale certamen,

nec opinabantur

futurum umquam victorem. 

Sed,

ubi tempus currendi advenit 

et, signo tubae dato,

cuncti exsiliere e carcere, 

tum demum innotuit 

quanto hic,

paulo ante irrisus,

superaret ceteros velocitate; 

etenim, 

omnibus aliis relictis 

post se 

longo intervallo, 

assecutus est palmam.
Morale. 

Fabula significat

homines non iudicandos 

ex habitu

sed ex virtute.

157. De Rustico Admisso ad Jurisconsultum per Vocem Haedi
Quidam rusticus,
implicitus gravi lite,
accessit
ad quondam jurisconsultum
ut,
eo patrono,
explicaret se.
At ille,
impeditus aliis negotiis,
jubet renuntiari
se nunc non posse
vacare illi,
quare
abiret,
rediturus alias.
Rusticus,
qui fidebat ei plurimum
ut veteri et fido amico,
nunquam admittebatur.
Tandem,
deferens secum haedum
adhuc lactantem
et pinguem,
stabat
ante fores jurisperiti
et, vellicans haedum,
coegit illum balare.
Janitor,
qui solebat admittere eos
qui portarent dona,
ex praecepto heri,
voce haedi audita,
illico aperiens januam,
jubet hominem introire.
Tunc rusticus,
conversus ad haedum,
inquit,
"Mi haedule,
ago gratias tibi
quae
effecisti has fores
tam faciles mihi."
Morale.
Fabula indicat
nullas res esse
tam duras et difficiles
quas
munera non aperiunt.

158. De Sene Dejiciente Saxis Juvenem Diripientem Poma Sibi.
Quidam senex
orabat juvenem
diripientem poma sibi
blandis verbis
ut descenderet ex arbore
nec vellet auferre suas res.
Sed,
cum funderet verba
incassum,
juvene contemnente
eius aetatem et verba,
inquit,
"Audio
esse aliquam virtutem
non tantum in verbis,
verum etiam in herbis."
Igitur
coepit vellere gramen
et jacere in illum;
quod
juvenis conspicatus
ridebat vehementer
et arbitrabatur senem delirare,
qui crederet
se posse depellere eum
ex arbore
gramine.
Tunc senex,
cupiens experiri omnia,
inquit,
"Quando verba et herbae
valent nil
adversus raptorem mearum rerum,
agam eum lapidibus,
in quibus quoque dicunt
esse virtutem."
Et, jaciens lapides,
quibus
impleverat gremium,
coegit illum descendere
et abire.
Morale.
Haec fabula indicat
omnia tentanda sapienti
priusquam confugiat
ad auxilium armorum.

159. De Luscinia Pollicente Accipitri Cantum pro sua Vita
Luscinia,
comprehensa
a famelico accipitre,
cum intelligeret
se fore devorandam ab eo,
rogabat eum blande
ut dimitteret se,
pollicita
sese relaturam
ingentem mercedem
pro tanto beneficio.
Autem
cum accipiter rogaret
quid gratiae
posset referre sibi,
inquit,
"Demulcebo tuas aures
dulcibus cantibus."
Accipiter respondit,
"Malo
demulceas meum ventrem;
possum vivere
sine tuis cantibus
sed non sine cibo."
Morale.
Haec fabula docet
utilia
anteponenda jucundis.

from the Medici Aesop

160. De Leone Eligente Porcum Socium Sibi
Leo,
cum vellet
adsciscere socios sibi,
et multa animalia
optarent adjungere sese illi
et exposcerent id
votis et precibus,
ceteris spretis,
voluit inire societatem
solum
cum porco.
Autem,
rogatus causam,
respondit
quia
hoc animal est
adeo fidum
ut nunquam relinqueret
suos amicos et socios
in ullo,
quantumvis magno,
discrimine.
Morale.
Haec fabula docet
amicitiam eorum appetendam
qui
tempore adversitatis
non referunt pedem
a praestando auxilio.