Clarke: Latin (26)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.

126. De Cera Appetente Duritiem

Cera ingemiscebat
se esse mollem
et procreatam penetrabilem
cuicumque levissimo ictui.
Autem,
videns lateres,
factos ex luto,
molliores multo, 

se pervenisse 

in tantam duritiem 

calore ignis

ut perdurarent multa saecula, 

iecit se 

in ignem

ut consequeretur 

eandem duritiem, 

sed, 

statim liquefacta, 

in igne 

est consumpta. 

Morale.
Haec fabula admonet 

ne appetamus 

quod est denegatum nobis 

a natura.

illustration by Grandville

127. De Agricola Affectante Militiam et Mercaturam

Quidam agricola
ferebat aegre
se assidue volvere terram 

nec pervenire
ad magnas divitias
suis perpetuis laboribus.
Cum videret
nonnullos milites
qui
ita auxerant rem
bello
ut incederent
bene induti
et nutriti lautis epulis
agerent beatam vitam.
Igitur,
suis ovibus venditis
cum capris ac bobus,
emit equos et arma,
et profectus est
in militiam,
ubi,
cum esset pugnatum male
a suo imperatore,
non solum perdidit
quae habebat,
sed etiam
recepit
multa vulnera.
Quare,
militia damnata,
statuit exercere
mercaturam
ut
in qua
existimabat
esse maius lucrum
et minorem laborem.
Igitur,

praediis venditis,
cum implevisset navim
mercibus,
coeperat navigare,
sed,
cum esset in alto,

magna tempestate coorta,
navis submersa est,
et ipse,
cum ceteris
qui erant in ea,
omnes periere
ad unum. 

Morale.
Haec fabula admonet
quemlibet
debere esse contentum
sua sorte,
cum miseria
sit parata ubique.

128. De Asino et Scurra

Asinus
ferens indigne
quemdam scurram 

honorari 

et amiciri pulchris vestibus 

quia 

edebat magnos sonos 

ventris, 

accessit ad magistratus, 

petens 

ne vellent honorare se 

minus quam scurram, 

et,

cum magistratus,

admirantes, 

interrogarent 

cur duceret se 

ita dignum honore, 

inquit

"quia 

emitto maiores crepitus ventris 

quam scurra, 

et eos 

absque fetore."

Morale. 

Haec fabula 

arguit eos 

qui 

profundunt suas pecunias 

in levissimis rebus.

129. De Amne Lacessente Suum Fontem Conviciis

Quidam amnis 

laccessebat suum fontem 

conviciis

ut inertem

quod 

staret immobilis

nec haberet ullos pisces, 

autem 

commendabat se plurimum

quod 

crearet optimos pisces

et serperet per valles 

blando murmure. 

Fons, 

indignatus in amnem

velut ingratum, 

repressit undas. 

Tunc amnis, 

privatus 

et piscibus 

et dulci sono, 

evanuit.

Morale. 

Haec fabula 

notat eos 

qui arrogant bona, 

quae agunt,

sibi,

et non attribuunt Deo

a quo, 

ceu a largo fonte, 

nostra bona procedunt.

130. De Maligno Viro et Daemone

Quidam malignus vir, 

cum perpetravisset 

plurima scelera

et,

saepius captus

et conclusus carcere, 

teneretur arctissime 

pervigili custodia,

implorabat auxilium daemonis, 

qui 

saepenumero affuit illi

et liberavit eum 

e multis periculis. 

Tandem 

daemon apparuit ei,

iterum deprehenso

et imploranti solitum auxilium, 

habens magnam fascem 

calceorum pertusorum 

super humeros, 

dicens, 

"amice, 

non possum 

esse auxilio tibi 

amplius; 

etenim peragravi 

tot loca 

pro liberando te

ut contriverim 

omnes hos calceos, 

et 

etiam nulla pecunia 

superest mihi, 

qua 

valeam comparare alios; 

quare peribis."

Morale. 

Haec fabula admonet

ne existimemus 

nostra peccata fore 

semper impunita.