Thursday, November 30, 2023

Clarke: Latin (38)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.

186. De Piscatoribus
Quidam piscatores
trahebant rete
mari,
quod
cum sentirent esse grave,
laetabantur magnopere,
putantes
fuisse multos pisces.
Sed,
ut traxissent rete in terram,
cum perspiciunt
paucos pisces quidem;
vero
ingens saxum
inesse reti,
fiunt tristes.
Quidam ex illis,
jam grandis aetate,
inquit prudenter sociis,
"Estote quietis animis;
quippe
maestitia est soror laetitiae;
etenim
oportet nos
prospicere futuros casus
et,
ut quis ferat illos
laevius,
persuadere sibi
esse eventuros."
Morale.
Haec fabula significat
quod
qui
reminiscitur humanae sortis,
afficitur minime in adversis.



187. De Cata Mutata in Feminam
Quaedam cata,
capta amore
cuiusdam speciosi adolescentis,
oravit Venerem
ut mutaret eam
in feminam.
Venus, miserta illius,
mutavit eam
in formam feminae,
quam,
cum esset valde formosa,
amator adduxit domum.
Sed
cum sederent simul
in cubiculo,
Venus,
volens experiri
si, facie mutata,
mutasset et mores,
constituit murem
in medium,
quam
cum illa prospexit,
oblita formae et amoris,
persecuta est murem
ut caperet.
Super qua re
Venus indignata,
denuo
mutavit eam
in priorem formam catae.
Morale.
Fabula significat
quod
homo,
licet mutet personam,
tamen retinet eosdem mores.



188. De Duobus Inimicis
Duo quidam,
habentes inimicitias inter se,
navigabant una in navi.
Et,
cum alter non pateretur
alterum stare in eodem loco,
unus sedit in puppi,
alter in prora.
Autem,
tempestate orta,
cum navis esset
in periculo,
qui sedebat in prora
rogat gubernatorem navis
quae pars navis
foret submersa prius,
et,
cum gubernator dixisset
puppim,
ille ait, 
"Mors nunc non est
adeo molesta mihi,
si perspicio
meum inimicum mori prius."
Morale.
Haec fabula redarguit
inimicitias hominum;
cum inimicus saepius eligit
perdere seipsum
ut perdat inimicum.


189. De Cane et Fabro
Quidam faber 
habebat canem,
qui,
dum ipse cudebat ferrum,
dormiebat continuo.
Vero
cum manducabat,
canis statim assurgebat
et, sine mora,
corrodebat
quae erant dejecta 
sub mensa,
ceu ossa
et alia huiusmodi.
Quam rem
faber animadvertens,
ait ad canem,
"Heus, miser,
nescio
quid faciam tibi,
qui,
dum cudo ferrum,
dormis continuo
et teneris segnitie;
rursus,
cum moveo dentes,
statim surgis
et applaudis mihi cauda.
Morale.
Fabula significat
quod
socordes et somnolenti,
qui vivunt ex laboribus aliorum,
sunt coercendi
gravi censura.



190. De quadam Mula
Quaedam mula,
effecta pinguis
nimio hordeo,
lasciviebat
nimia pinguedine,
inquiens secum,
"Equus fuit meus pater,
qui erat celerrimus cursu,
et ego sum similis ei
per omnia."
Parum post,
contigit
quod
oportuit mulam
currere quantum potuit,
sed,
cum cessavit cursu,
inquit, 
"Heu!
Miseram me,
quae putabam
me esse sobolem equi!
At nunc memini
patrem fuisse
asinum."
Morale.
Fabula significat
quod
stulti non agnoscunt seipsos
in prosperis,
sed in adversis
persaepe
recognoscunt suos errores.


Wednesday, November 29, 2023

Clarke: Latin (37)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.

181. De Aquila et Homine
Cum quidam homo
cepisset aquilam,
pennis alarum avulsis ei,
dimisit eam
morari inter gallinas.
Deinde
quidam mercatus
munit alas pennis;
tum
aquila, volans,
capit leporem,
et fert illum
suo benefactori.
Quam rem
vulpes conspiciens,
ait homini,
"Noli habere
hanc aquilam
hospitio,
ne venetur te
aeque ac leporem."
Tum homo
item evulsit pennas aquilae.
Morale.
Haec fabula significat
quod
benefactores quidem
sunt remunerandi,
vero improbi
omnino vitandi.



182. De Agricola
Quidam homo,
existens agricola,
cum cognosceret
adesse finem vitae sibi
et cuperet
filios fieri peritos
in cultu agrorum,
vocavit eos
atque inquit, 
"Filii,
ego decedo e vita;
omnia mea bona
sunt consita in vinea."
Illi,
post obitum patris,
putantes
reperire hunc thesaurum
in vinea,
ligonibus, marris, ac bidentibus sumptis,
funditus effodiunt vineam,
et non inveniunt thesaurum.
Vero,
cum vinea
fuit probe effossa,
produxit
longe plures fructus solito
atque fecit illos divites.
Morale.
Haec fabula significat
quod
assiduus labor
parit thesaurum.



183. De Quodam Piscatore
Quidam piscator,
inexpertus piscandi,
reti ac tibiis assumptis,
accedit juxta litus maris
atque,
superexistens quodam saxo,
coepit imprimis tubicinare,
putans
se capturum esse pisces facile 
cantu.
Verum,
cum consequeretur nullum effectum
cantu,
tibiis depositis,
dimisit rete in mare
ac cepit perplures pisces.
Sed,
cum extraheret pisces
e reti
atque
perspiceret eos saltantes,
ait, 
"Non insulse,
O improba animalia,
cum tubicinarem,
noluistis saltare;
nunc,
quia cesso tubicinare,
saltatis continuo."
Morale.
Haec fabula docet
quod
omnia fiunt probe
quae fiunt suo tempore.



184. De Quibusdam Piscatoribus
Piscatores,
profecti piscatum
et defessi piscando diu, 
praeterea oppressi 
fame et maerore
quod
cepissent nihil,
cum decernant abire, 
ecce,
quidam piscis,
fugiens aliam
insequentem se, 
saltat in naviculum.
Piscatores,
admodum laeti,
comprehendunt illum
ac vendunt in urbe
grandi pretio.
Morale. 
Haec fabula indicat 
quod 
fortuna
exhibet id frequentius
quod ars
non potest efficere.



185. De Inope et Infirmo
Quidam pauper, 
cum aegrotaret, 
vovit Diis
quod,
si liberaretur
ab eo morbo,
immolaret centum boves.
Quod
diis volentes experiri,
facile reddunt sanitatem illi.
Igitur,
liber a morbo,
cum non haberet boves
quia erat pauper, 
collegit ossa centum boum
et,
deponens super altare, 
inquit, 
"Ecce, 
nunc persolvo votum
quod vovi vobis."
Dii, audientes hoc,
assistunt ei in somniis
atque inquiunt, 
"Pergito ad litus maris;
etenim
ibi reperies
centum talenta auri
semoto loco."
Ille, expergefactus,
memor somnii,
dum pergit ad litus,
incidit in latrones
qui spoliant et verberant eum.
Morale. 
Haec fabula indicat 
quod 
mendaces
accipiant praemia mendaciorum.


Tuesday, November 28, 2023

Clarke: Latin (36)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.

176. De Filio cuiusdam Senis et Leone
Quidam senior habebat
unicum filium
generosi spiritus
et amatorem
venaticorum canum.
Viderat hunc
per quietem
trucidari a leone.
Igitur territus
ne forte aliquando
eventus sequeretur
hoc somnium,
extruxit
quandam
politissimam et amoenissimam
domum,
inducens filium illuc;
assiduus custos
aderat illi.
Depinxerat domo
omne genus animalium
ad delectationem filii,
cum quibus
etiam leonem.
Adolescens,
inspiciens haec,
contrahebat molestiam
eo magis.
Autem
quodam tempore
adstans propius leoni,
inquit, 
"O truculentissima fera,
asservor in hac domo
propter inane somnium mei patris:
quid faciam tibi?"
Et ita dicens,
incussit manum parieti,
volens eruere oculum leonis,
et offendebat in clavo
qui latebat illic,
qua percussione
manus emarcuit,
et sanies succrevit,
et febris subsecuta est,
et brevi tempore
mortuus est.
Ita
leo occidit adolescentem,
arte patris iuvante nihil.
Morale.
Haec fabula indicat
neminem posse devitare
quae sunt ventura.



177. De Vulpe et Rubo
Vulpes,
cum ascenderet quandam saepem
ut vitaret periculum 
quod videbat imminere sibi, 
comprehendit rubum manibus
atque perfodit volam sentibus,
et, 
cum foret saucia graviter,
inquit, gemens, rubo,
"Cum confugerim ad te
ut iuveris me,
tu nocuisti mihi."
Cui rubus ait,
"Vulpes, errasti,
quae putasti capere me
pari dolo
quo
consuevisti capere cetera." 
Morale.
Fabula significat
quod
est stultum implorare auxilium
ab illis
quibus est datum
a natura
potius obesse
quam prodesse.



178. De Vulpe et Crocodilo
Vulpes et crocodilus
contendebat de nobilitate.
Cum crocodilus adduceret
multa pro se
et jactaret se supra modum
de splendore suorum progenitorum,
vulpes, subridens, ait, 
"Ei, heus, amice,
etsi quidem tu
non dixeris hoc,
apparet clare ex tuo corio
quod jam multis annis
fuisti denudatus
splendore tuorum progenitorum."
Morale.
Fabula significat
quod
res ipsa
potissimum refellit mendaces homines.



179. De Vulpe et Venatoribus
Vulpes,
effugiens venatores
ac jam defessa currendo
per viam,
casu reperit lignatorem
quem rogat
ut abscondat se
in quoquo loco.
Ille ostendit tectorium;
vulpes, ingrediens id,
abscondit se
in quodam angulo.
Venatores adveniunt,
rogant lignatorem
si videret vulpem.
Lignator
negat verbis quidem
se vidisse;
vero
ostendit locum manu
ubi vulpes latebat.
Vero venatores,
re non percepta,
statim abeunt.
Vulpes,
ut prospicit illos abiisse,
egrediens tectorio,
recedit tacite.
Lignator
criminatur vulpem
quod,
cum fecerit eum salvum,
ageret nihil gratiarum sibi.
Tunc vulpes,
convertens se,
ait tacite illi,
"Heus, amice,
si habuisses
opera manuum et mores
similes tuis verbis,
persolverem meritas gratias tibi."
Morale.
Fabula significat
quod
nequam homo,
etsi pollicetur bona,
tamen praestat
mala et improba.



180. De Cane Vocato at Cenam
Quidam vir,
cum parasset opiparam cenam,
vocavit quendam amicum
domum;
eius canis
quoque invitavit
canem alterius
ad cenam.
Canis, ingressus,
cum videret
tantas dapes apparatas,
laetus ait secum,
"Sane explebo me ita hodie
quod
non indigebo comedere cras."
Vero
coquus, conspiciens,
tacitus cepit per caudam
atque,
rotans terque quaterque,
projecit illum per fenestram.
Ille, attonitus,
assurgens humo,
dum fugit, clamans,
ceteri canes accurrunt ei
atque rogant
quam opipare cenaverit.
At ille, languens, ait, 
"Explevi me ita
potu et dapibus
quod,
cum exiverim,
non vidi viam."
Morale.
Fabula significat
multa cadere
inter calicem et labra.


Monday, November 27, 2023

Clarke: Latin (35)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.


171. De Equo et Asino
Quidam vir
habebat equum et asinum;
autem
dum faciunt iter,
asinus inquit equo,
"Si vis
me esse salvum,
leva me
parte mei oneris."
Equo non obsequente
illius verbis,
asinus,
cadens sub onere,
moritur.
Tunc dominus jumentorum
imponit equo
omnes sarcinas
quas asinus portabat,
et simul corium
quod exuerat
a mortuo asino.
Quo onere
equus depressus
et gemens inquit,
"Vae mihi,
infelicissimo jumentorum!
Quid mali
evenit misero mihi!
Nam,
recusans partem,
nunc porto totum onus,
et insuper
illius corium.
Morale.
Haec fabula innuit
majores
debere esse participes
in laboribus minimorum
ut utrique sint incolumes.



172. De Tubicine
Quidam tubicen,
interceptus ab hostibus
in militia,
proclamabat ad eos
qui circumsistebant,
"O viri,
nolite occidere me,
innocuum et insontem;
etenim
nunquam occidi ullum;
quippe
habeo nihil aliud
quam hanc tubam."
Ad quem
illi responderunt vicissim
cum clamore,
"Vero tu
trucidaberis magis
hoc ipso:
quod,
cum tu ipse
nequeas dimicare,
potes impellere ceteros
ad certamen."
Morale.
Haec fabula innuit
quod
peccant
praeter ceteros
qui persuadent
malis et improbis principibus
ad agendum inique.



173. De Vaticinatore
Vaticinator,
sedens in foro,
sermocinabatur;
cui
quidam denuntiat
eius fores esse effractas
et omnia direpta
quae fuissent in domo.
Vaticinator,
gemens
et properans cursu,
recipiebat se domum.
Quem
quidam intuens
currentem,
inquit, 
"O tu
qui promittis
te divinaturum aliena negotia,
certe ipse
non divinasti tua."
Morale.
Haec fabula spectat
ad eos
qui,
non recte administrantes
suas res,
conantur providere et consulere
alienis
quae
non pertinent ad eos.


174. De Puero et Matre
Quidam puer
in schola
furatus libellum,
attulit suae matri,
a qua
non castigatus,
quotidie furabatur
magis atque magis,
autem
progressu temporis
coepit furari majora.
Tandem
deprehensus a magistratu,
ducebatur ad supplicium.
Vero,
matre sequente
ac vociferante,
ille rogavit
ut liceret sibi
loqui paulisper
cum ea
ad aurem.
Illo permisso,
et matre properante
et admovente aurem
ad os filii,
evulsit auriculam matris
suis dentibus.
Cum mater
et ceteri qui adstabant
increparent eum
non modo ut furem,
sed etiam ut impium
in suam parentem,
inquit,
"Haec fuit causa
mei exitii:
etenim
si castigasset me
ob libellum
quem furatus sum
prius,
fecissem nil ulterius;
nunc ducor
ad supplicium."
Morale.
Haec fabula indicat
quod
qui
non coercentur
inter initia peccandi,
evadunt ad majora flagitia.



175. De Hircis et Capellis
Cum capellae
obtinuissent barbam a Jove,
hirci coeperunt offendi
quia mulieres
haberent parem honorem
cum eis.
Jupiter inquit,
"Sinite illas
frui vana gloria
et usurpare ornatum
vestrae dignitatis,
dum non aequent
vestram virtutem."
Morale.
Haec fabula edocet te
ut feras
illos usurpare
tuum ornatum,
qui sunt inferiores tibi
in virtute.


Sunday, November 26, 2023

Clarke: Latin (34)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.

166. De Vulpe et Capro
Vulpes et caper, 
sitibundi, 
descenderunt in quendam puteum, 
in quo cum perbibissent, 
vulpes ait capro, 
circumspicienti reditum, 
"Caper,
esto bono animo, 
namque excogitavi
quo pacto 
uterque simus reduces. 
Siquidem tu 
eriges te rectum, 
prioribus pedibus admotis 
ad parietem, 
et reclinabis tua cornua, 
mento adducto ad pectus, 
ego, transiliens 
per tua terga et cornua
et evadens extra puteum, 
educam te isthinc 
postea."
Cuius consilio
capro
habente fidem
atque obtemperante
ut illa iubebat,
ipsa prosiluit e puteo
ac deinde
gestiebat prae gaudio
in margine putei
et exultabat, 
habens nihil curae 
de hirco. 
Ceterum, 
cum incusaretur ab hirco 
ut foedifraga, 
respondit, 
"Enimvero, hirce, 
si esset tibi 
tantum sensus in mente, 
quantum est saetarum in mento, 
non descendisses in puteum
priusquam habuisses exploratum 
de reditu."
Morale.
Haec fabula innuit
prudentem virum
debere explorare finem
antequam veniet
ad peragendam rem.



167. De Gallis et Perdice
Cum quidam haberet
gallos domi,
mercatus est perdicem
et dedit eam
in societatem gallorum
alendam et saginandam
una cum eis.
Galli
quisque pro se
mordebant
et abigebant eam.
Autem perdix
afflictabatur apud se,
existimans
talia inferri sibi a gallis
quod
suum genus
esset alienum
ab illorum genere.
Vero ubi
non multo post
aspexit illos
pugnantes inter se
et mutuo percutientes,
recreata a maerore et tristitia, 
inquit, 
"Equidem post haec
non afflictabor amplius,
videns eos
dimicantes etiam inter se."
Morale.
Haec fabula innuit
prudentes viros
debere ferre contumelias
illatas ab alienigenis,
quos vident
ne abstinere
ab injuria domesticorum.

illustration from the Medici Aesop


168. De Jactatore
Quidam vir
peregrinatus aliquamdiu,
cum fuisset reversus domum
iterum,
cum jactabundus praedicaret
multa alia
gesta a se viriliter
in diversis regionibus,
tum vero id maxime
quod
Rhodi superasset omnes
saliendo;
Rhodios,
qui adfuerunt,
esse testes eiusdem rei.
Unus eorum
qui aderant, 
respondens,
illi inquit, 
"O homo,
si istud est verum
quod loqueris,
quid opus est tibi
testibus?
Ecce Rhodium!
Ecce hic certamen saliendi!"
Morale.
Haec fabula indicat
quod
ubi vera testimonia adsunt,
est nihil opus verbis.



169. De Viro Tentante Apollinem
Quidam facinorosus vir
contulit se Delphos,
tentaturus Apollinem
et habens passerculum
sub pallio
quem tenebat suo pugno, 
et accedens ad tripodas,
interrogabat eum, dicens,
"Quod habeo in mea dextra:
vivitne,
an est mortuum?" —
prolaturus passerculum vivum
si ille respondisse mortuum;
rursus
prolaturus mortuum
si respondisset vivum,
etenim occidisset eum statim
sub pallio clam
priusquam proferret.
At deus,
intelligens
subdolam calliditatem hominis,
dixit,
"O consultor,
facito utrum mavis facere —
etenim est penes te —
et proferto
sive vivum, sive mortuum
quod habes in tuis manibus."
Morale.
Haec fabula innuit
nihil latere
neque fallere
divinam mentem.



170. De Piscatore et Smaride
Quidam piscator,
retibus dimissis in mare,
extulit pusillam smaridem
quae
sic obsecrabat piscatorem,
"Noli capere me,
tam pusillam in praesentia.
Sine me
abire et crescere
ut postea
potiaris me,
sic adulta,
cum majori commodo."
Cui piscator inquit,
"Vero
ego essem amens
si omitterem lucrum,
licet exiguum,
quod habeo
inter meas manus,
spe futuri boni,
quamvis magni."
Morale.
Haec fabula indicat
eum esse stolidum
qui,
propter spem majoris commodi,
non amplectitur rem
et praesentem et certam,
licet parvam.


Friday, November 24, 2023

Clarke: Latin (33)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.


161. De Culice Petente Cibum et Hospitium ab Ape
Cum culex
hiberno tempore
conjiceret
se periturum
frigore et fame,
accessit
ad alvearia apum,
petens
cibum et hospitium
ab eis.
Quae
si fuisset consecutus
ab eis,
promittebat
se edocturum
earum filios
artem musicae.
Tunc
quaedam apis respondit, 
"At ego mallem
quod
mei liberi
ediscant meam artem,
quae
poterit eximere eos
a periculo
famis et frigoris."
Morale.
Haec fabula admonet nos
ut erudiamus
nostros liberos
his artibus
quae
valent vindicare eos
ab inopia.



162. De Asino Tubicine et Lepore Tabellario
Leo,
rex quadrupedum,
pugnaturus
adversus volucres,
instruebat suas acies.
Autem
interrogatus ab urso
quid
inertia asini
aut timiditas leporis
conferret victoriam ei,
quos
cernebat adesse ibi
inter ceteros,
respondit, 
"Asinus,
clangore suae tubae,
concitabit milites
ad pugnam,
vero
lepus fungetur
officio tabellarii
ob celeritatem pedum."
Morale.
Fabula significat
neminem esse
adeo contemptibilem
qui
non possit
prodesse nobis
in aliqua re.



163. De Accipitribus Inimicis inter se, quos Columbae Composuerunt
Accipitres,
inimici,
inter se decertabant
quotidie,
et,
occupati suis invidiis,
minime infestabant
alias aves.
Columbae,
dolentes,
legatis missis,
composuere eos.
Sed illi, 
ubi sunt effecti
amici inter se,
non desinebant
vexare et occidere
ceteras imbecilliores aves,
et maxime columbas.
Tum
columbae dicebant, 
"Quanto erat
discordia accipitrum
melior nobis
quam concordia."
Morale.
Haec fabula admonet
odia malorum civium
inter se
potius alenda
quam extinguenda,
ut,
dum certant inter se,
permittant bonos vires
vivere quiete.



164. De Sene Volente Differre Mortem
Quidam senex
rogabat mortem,
quae advenerat
ereptura eum e vita,
ut deferret
dum conderet suum testamentum
et praepararet cetera necessaria
ad tantum iter.
Cui mors inquit, 
"Cur,
monitus toties a me,
non praeparasti te?"
Et,
cum ille diceret
quod
nunquam viderat eam
antea,
inquit,
"Cum quotidie rapiebam
non modo tuos aequales,
quorum
nulli fere
jam restant,
verum
etiam juvenes, pueros, et infantes,
nonne admonebam te
tuae mortalitatis?
Cum sentiebas
tuos oculos tabescere,
tuum auditum minui,
et tuos ceteros sensus deficere
in dies,
nonne dicebam tibi
me esse propinquam?
Et negas
te esse admonitum?
Quare
non est differendum
ulterius."
Morale.
Haec fabula indicat
quod
debemus vivere
quasi semper cernamus
mortem adesse.



165. De Avaro Viro Alloquente Sacculum Nummi
Quidam avarus vir,
moriturus
et relicturus
ingentem acervum aureorum
male partum,
interrogabat
sacculum nummorum,
quem
jussit afferri sibi,
"Quibus
esset allaturus voluptatem?"
Cui sacculus inquit, 
"Tuis heredibus,
qui
profundent nummos,
quaesitos a te
tanto sudore,
in scortis et conviviis,
et demonibus,
qui
mancipabunt tuam animam
aeternis suppliciis."
Morale.
Haec fabula indicat
esse stultissimum
laborare in eis
quae
sint allatura gaudium
aliis,
autem tormenta
nobis.





Sunday, November 5, 2023

Clarke: Latin (32)

Here are some more fables from Clarke's Fabulae Aesopi Selectae, or, Select Fables of Aesop, where you can find English translations of these fables. You can also click here for all the Clarke fables at this blog.


156. De Equo Inculto, sed Veloci et Ceteris Irridentibus Eum
Complures equi
fuerant adducti
ad Circesnses ludos,
ornati pulcherrimis phaleris,
praeter unum
quem ceteri irridebant
ut incultum et ineptum 
ad tale certamen,
nec opinabantur
futurum umquam victorem. 
Sed,
ubi tempus currendi advenit 
et, signo tubae dato,
cuncti exsiliere e carcere, 
tum demum innotuit 
quanto hic,
paulo ante irrisus,
superaret ceteros velocitate; 
etenim, 
omnibus aliis relictis 
post se 
longo intervallo, 
assecutus est palmam.
Morale. 
Fabula significat
homines non iudicandos 
ex habitu
sed ex virtute.

157. De Rustico Admisso ad Jurisconsultum per Vocem Haedi
Quidam rusticus,
implicitus gravi lite,
accessit
ad quondam jurisconsultum
ut,
eo patrono,
explicaret se.
At ille,
impeditus aliis negotiis,
jubet renuntiari
se nunc non posse
vacare illi,
quare
abiret,
rediturus alias.
Rusticus,
qui fidebat ei plurimum
ut veteri et fido amico,
nunquam admittebatur.
Tandem,
deferens secum haedum
adhuc lactantem
et pinguem,
stabat
ante fores jurisperiti
et, vellicans haedum,
coegit illum balare.
Janitor,
qui solebat admittere eos
qui portarent dona,
ex praecepto heri,
voce haedi audita,
illico aperiens januam,
jubet hominem introire.
Tunc rusticus,
conversus ad haedum,
inquit,
"Mi haedule,
ago gratias tibi
quae
effecisti has fores
tam faciles mihi."
Morale.
Fabula indicat
nullas res esse
tam duras et difficiles
quas
munera non aperiunt.


158. De Sene Dejiciente Saxis Juvenem Diripientem Poma Sibi.
Quidam senex
orabat juvenem
diripientem poma sibi
blandis verbis
ut descenderet ex arbore
nec vellet auferre suas res.
Sed,
cum funderet verba
incassum,
juvene contemnente
eius aetatem et verba,
inquit,
"Audio
esse aliquam virtutem
non tantum in verbis,
verum etiam in herbis."
Igitur
coepit vellere gramen
et jacere in illum;
quod
juvenis conspicatus
ridebat vehementer
et arbitrabatur senem delirare,
qui crederet
se posse depellere eum
ex arbore
gramine.
Tunc senex,
cupiens experiri omnia,
inquit,
"Quando verba et herbae
valent nil
adversus raptorem mearum rerum,
agam eum lapidibus,
in quibus quoque dicunt
esse virtutem."
Et, jaciens lapides,
quibus
impleverat gremium,
coegit illum descendere
et abire.
Morale.
Haec fabula indicat
omnia tentanda sapienti
priusquam confugiat
ad auxilium armorum.

159. De Luscinia Pollicente Accipitri Cantum pro sua Vita
Luscinia,
comprehensa
a famelico accipitre,
cum intelligeret
se fore devorandam ab eo,
rogabat eum blande
ut dimitteret se,
pollicita
sese relaturam
ingentem mercedem
pro tanto beneficio.
Autem
cum accipiter rogaret
quid gratiae
posset referre sibi,
inquit,
"Demulcebo tuas aures
dulcibus cantibus."
Accipiter respondit,
"Malo
demulceas meum ventrem;
possum vivere
sine tuis cantibus
sed non sine cibo."
Morale.
Haec fabula docet
utilia
anteponenda jucundis.


160. De Leone Eligente Porcum Socium Sibi
Leo,
cum vellet
adsciscere socios sibi,
et multa animalia
optarent adjungere sese illi
et exposcerent id
votis et precibus,
ceteris spretis,
voluit inire societatem
solum
cum porco.
Autem,
rogatus causam,
respondit
quia
hoc animal est
adeo fidum
ut nunquam relinqueret
suos amicos et socios
in ullo,
quantumvis magno,
discrimine.
Morale.
Haec fabula docet
amicitiam eorum appetendam
qui
tempore adversitatis
non referunt pedem
a praestando auxilio.